De schaamte voorbij
- jessicavanraalte
- 2 jul
- 1 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 4 jul
Ik schaam me als mijn mond vol zit van rode biet of blauwe bes
Nét na het eten van een hap
De cultuur schrijft dan weer witte dan weer zwarte tanden voor
Mijn gevoel weet het soms even niet
En voldoen aan het ideaalbeeld elke keer als ik terugkom
Kost me een hoop energie
Zou daar al een school voor bestaan?
Die je helpt bij incarnatie verdriet
Kunnen we dan afspreken dat we zelf weten wat we doen?
Dat je je eigen pad volgt ook al ziet een ander er door een ringetje te halen uit
Ik sla shellac nagels voor de handen over
Hoezo is dat opeens zo ontstaan?
Laten we lachen in plaats van met een zomaar ontstaan ideaalbeeld te volstaan
Laten we leven en ons richten op de diepere laag in ons hart

Afbeelding: met dank aan This_is_Engineering via Pixabay
Boekelo, 24 juni 2025
Gecreëerd vanuit het hart, door Jessica van Raalte