In de eerste weken van september 2023 bevriende ik mezelf. In die tijd vlak ervoor en erna ging ik los met inspiratie.
Zijn al die muggen nu aan ’t ziften
over 33 kilo aan afval
of gaan wij nu crepêren door ons ijdele gedrag
want te veel is niet te leren
en te arm, verandert in geklag
en mocht zij dan niet leren
dat zij wordt gezien in haar nood
zij diende toch de moeder
En toch liet zij al’ vallen voor het geroep
hoor nu, er is vadergeklag
en waarom moeten wij een heer dienen
als ’t al in ons besloten lag
en mocht mijn dochter dan niet helpen
die bal van jong naar oud
en hield zij haar niet groot dan
ze hielp ‘alleen’ een klein kind
dat haar bekje opensperde
als een vogel richting moederkloek
of was het dan toch die wrap dan
van Santa Maria, rot & klaar
en was het toch die gesloten verpakking
die mij wees
op de route van de Maria Compostella
of zat ik versteend, ’t is ’t Pieterpad
en leerde ik niet communiceren
met slechts 1 woord
want dat kunnen onze kinderen toch wel begrijpen
hun resonantie werd verstoord
want kunnen we dan niet betrachten
in ’t hoogste levenslied
of leren wij ons verachten
ik kom, dit moet nu snel
ben ik niet snel dan, of toch ziek van geest
of is dit enige leven toch één groot feest
wat doe ik nu toch hier dan
ik geef ’t woord aan Jae-Lin
moet ik nu bozigheid verwachten?
of krijg ik ruimte voor mij, zonder woord?
en kan ik ook zien in nog een boom
mijn god, al die mooie bomen, laten mijn brein verklieven
ik ken er toch zoveel
en vlieden wij niet henen
gestoord door gerommel en geschreeuw
wat is nu die donder
als ik een klap geef op het geheel
en is het dan toch ballers
waarvan mijn haren rijzen
als een berg
of mag ik dan toch denken
aan mijn mooie lieve dochters allebei
kwamen zij dan niet in paren
als die mooie dagpauwoog
en krijgt de ene dan niet één bal en de ander twee
en mocht de ene een bal delen
tot groot plezier en verdriet
want deze bal blijft nog in ’t verschiet
en wat moet ik dan nu doen dan
zal ik troosten met een ijs
want dat lag al op ’t pad bemeten
krijg ik nu eindelijk
bananenijs
gaat Hannink’s Dientje mij nu eindelijk eren
of zal ik mij bekeren
tot helemaal niets
Nogmaals muggen
En wat doen toch al die muggen bij mijn lieve lijf? Er zat er 1 op het gordijn of was het de itrage. Wat is toch het verschil. Ik vind het helemaal prima, ik ervaar beide als gelijke.
Wat hiervan te denken, wat is dit nu?
Ik wilde ‘m vangen om los te laten buiten de poort.
Ik merkte hij verkoos vrijheid, ik vind het prima hoor.
Wat ik denk te weten, er is een wereld waar wij kleiner zijn dan dieren, is dat niet raar? En hoe daarmee te leven, zo in gevaar. Of mogen wij dan levenslessen leren, dat angsten er mogen zijn? Wij nemen onze plek in en zij.
Of mag ik ook ervaren, wij zijn allen gelijk.