Ik verander mijn wereld

Als ik niet mijn gedachten ben, ben ik ook niet zondig. Dan is dat maar een idee dat ik oppik uit het universum of wat aangeleerd is of wat uit het collectief bewustzijn komt. Richt ik mijn aandacht op iets dat fijner voor mij aanvoelt, dan verander ik mijn wereld. Als ik niet mijn gedachten ben en mezelf als transistorradio zie, welke informatie wil ik dan door me heen laten stromen? Kunnen alle lichte, energetische wezens zich dan niet afstemmen op licht, lucht, liefde en overvloed? Als je ‘laat de bergen op mij komen’ ervaart, dan is dat niet de zonde van jezelf maar mogelijk een straf die jij voelt op basis van vastgezette overtuigingen en systemen. Die last is niet aan jou om te dragen. Je hebt wel je eigen kruis. Dat zijn de ervaringen die moeilijk zijn om mee te maken. Als je leeft in het nu, je aandacht richt op wat je wél wilt en voor ogen hebt en leeft op basis van intuïtie (zonder laag van angsten), dan houd jij je kruis zo klein mogelijk. Je voelt je goed omdat je aan het redden bent. Stop daarmee. Je bent goed zoals je bent. Richt jouw compassie liever op jezelf (goed voor jezelf zorgen) en je directe omgeving, waar jij het goed mee mag hebben. Angsten mag je leren loslaten en liefde mag je leren voelen. Je voelt je beter als alles vredig en happy is. Voel je je soms schuldig als je niet aan het redden bent? Voor mij is dan de les om me goed te voelen over wie ik ben zoals ik NU ben.