Als iedereen zijn of haar dromen zou najagen, zou de wereld een hele fijne plek zijn. Nu maakt het niet uit hoe groot of hoe klein die droom is. Daarbij mag ook ingezoomd worden op fijne relaties in je leven. Als ‘alles’ goed is, is het namelijk gemakkelijker om die spotlight te betreden. Veel zorgende mensen zijn pas geneigd te excelleren als de omstandigheden er naar zijn. En mocht je nu denken, frutsels, hoe creëer ik nu die omstandigheden? Met je brein kun je meer dan je dacht. Elke keer een kleine stap naar voren, naar achteren, opzij naar links of opzij naar rechts. Alles in je eigen cadans. En mensen die als kind al dromerig waren, mogen leren te onthaasten en hun tijd daarvoor te nemen. Een window van een jaar of tien geeft je de ruimte om te ontdekken wie je nu eigenlijk bent en wat je wellicht zou willen. En ik denk dat het belangrijk is die ruimte te nemen om alvast aan het idee te wennen dat je voor jezelf gaat kiezen. Weet dat elk pad goed is. Ook als je ervoor kiest, de ander eerst te dienen in plaats van jezelf op de eerste plek te gaan zetten en dan vanuit volle energie de anderen te dienen. En ook dit kan weer naast elkaar bestaan. Soms de ander eerst terwijl je ondertussen weet wat je behoeften zijn en wanneer je die tegemoet gaat komen. Het is belangrijk om jezelf en je verlangens te gaan zien.
Foto met dank aan Dorota Kudyba via Pixabay Het kan maar zo zijn dat dromers die nu vastlopen, in hun jeugd weinig ruimte kregen om hun dromen waar te maken. Wat dat als kind opleverde? Veel stress ervaren, gehaast zijn, geen notie van tijd hebben, het idee hebben bekeken te worden, (gezond) eten als gedoe ervaren, de irritatie van een ander in je opnemen en daardoor tot niets komen. En wat dat oplevert? Het gevoel niets waard te zijn, bij jezelf denken: “waarom ben ik anders dan de ander?”, door de stress veel buikpijn hebben en geen leuk gevoel hebben in jezelf. En dat terwijl ondanks al die gevoelens, het zoveel mooier kan zijn dan dat. Ja, ook dan kan ‘het leven’ nog als pittig ervaren worden. Vooral als je hoofd heel hoog in de wolken kan zijn en je écht jezelf mag uitleven met aarden en continu de rust in jezelf mag opzoeken. Als je echt zoiets hebt van ‘wat doe ik hier op aarde’ en je wilt verschil maken (dat kan al heel klein door vriendelijk te zijn naar een ander) dan is het boeiend om de zaken waar je wél invloed op uit kunt oefenen zo aan te passen naar hetgeen jij wel vrolijk van wordt. Ik ben ervan overtuigd dat creatieve mensen die goed geaard volledig zichzelf ontplooien heel waardevol zijn in alle tijden. Zij zijn ook ván alle tijden. De hamvraag is dan: wil ik dit realiseren in dit leven en zo ja, hoe creëer ik ruimte om dit te waar te maken. Ik ken veel oefeningen om je beter te voelen. Daar is echter ook een bepaalde ruimte in je hoofd voor nodig. En om daar zonder medicatie bij te komen, vereist training. Iets dat je prima zelf zou kunnen, dat vereist wel een bepaalde drive. Welke eerste stappen zouden mogelijk kunnen zijn? (En onthoud: voel altijd bij jezelf, is dit iets wat ik nú nodig heb?) Stress loslaten Mindfulness, meditatie, beweging of dankbaarheid zijn heel goed om in te zetten. Echter, als het leven je nog overkomt, is dat een stap te ver. Andrew Huberman als neurowetenschapper legt uit hoe je je stressniveau snel omlaag brengt: dubbele ademhaling in, een goede ademhaling uit. Aandacht richten Als ik iets leer van mezelf en van kinderen, is dat het gemakkelijk is om je te laten afleiden. Soms is dit ook heel plezierig. Niet meer denken aan de taken die je nog moet doen. Of de gedachten hierdoor weghouden. Als je meer aan het stuur van je levenswiel gaat draaien, wil je echter je aandacht richten. Zodat je bepaalde klussen sneller klaart en je tijd ervaart voor de dingen die je wél leuk vindt. Richt je aandacht op wat je wel wilt. Maak evt. een lijstje in je hoofd, bijvoorbeeld voor als je weggaat: tas met portemonnee, water, eten, sleutels. Zodat jouw avonturen een leuke ervaring worden.
Wat wil ik wél, gesproken vanuit positiviteit
Het woordje ‘niet’ heeft geen enkele zeggingskracht op energetisch niveau. Je brein heeft namelijk meer tijd nodig om dit woord te verwerken. Als je energetisch sterk bent, laat je het begrip ‘niet’ dus achterwege.
Binnen mijn gezin maken ze hier soms nog een grapje over. (Dat houdt me in ieder geval goed geaard.) Het kost ook een paar jaar om jezelf te trainen. Ik vind het een boeiend proces om te zien waar ik uitkom met ‘ontvangen datgene wat ik als beeld in mijn hoofd heb’. Dit is geen rocket science. Wel erg leuk om mee te werken. Denk maar eens niet aan een roze olifant …
[Wat ik dan weer grappig vind, is dat Word hier punitiviteit van maakt. Punitief betekent criminologie: straf die tot doel heeft het gepleegde onrecht bij de dader te doen voelen. Ook al zo’n hot item in deze tijd. Terwijl sommige mensen zichzelf al straffen zonder reden. En ik hier ook over schrijf in heldere blik dat als vrouwelijke energieën stoppen met het overnemen van stress en angsten van andere energieën, die energieën daar zelf mee moeten leren handelen. Zo zie je maar dat je als beelddenker hele boeiende reizen maakt in je brein. Denk svp aan je karma:).]
Of lees nog meer tips in ‘krachtig menselijk leven’.